Her cuma sabahı uyandığımda birinci işim Spotify’a girip, yüklenen yeni müzikleri taramak.
Bu cuma da bakarken Sertab Erener’in yeni müziği “Sen İste’yi” gördüm ve dinlemeye başladım.
Spotify’da isterseniz müzikleri hazırlanan kliplerinin eşliğinde dinleyebiliyorsunuz.
Sertab’ın yeni şarkısının sözleri, onun son zamanlardaki en baskın temasını ve ruh halini de anlatıyor.
Tam özgürlük…
4 Aralık’ta 60 yaşına giriyor
Bu yıl 4 Aralık’ta 60 yaşına giriyor…
Kendine orijinal bir üslup ve profil çizdi.
Çok hoşuma gidiyor o halleri.
Şarkılarında da besbelli bir “özgürleşme” havası var.
Şu kelamlara bakar mısınız…
“Düşünce kör bir karanlık gözlerimden
Derindi her bir kelamı her bir yerinden
Çözüldü bağlarım tam dizlerimden
Buram buram sarhoşum saçlarımın her bir telimden…”
Arkadaki klipte bir bayan silüeti
Şarkı bu türlü başlıyor.
Arkadaki klip te tam bu “buram buram sarhoş” haline uygun hale geliyor.
Flu bir bayan silüeti…
Elinde bir şeyi sallıyor.
Biraz dikkat edince anlıyorsunuz.
Elinde salladığı slip…
Bildiğimiz tanga slip…
Hem de o denli bir sefer falan değil…
Şarkı boyunca çıkarıp çıkarıp sallıyor.
Kadın 60 yaşına gelince endişeleri uzaklaşır mı?
Ve müzik birebir süratle devam ediyor:
“Aklım dönüp durur, çıkar ekseninden
Sözün buyruk olur, erir ellerimden
Korkularım uzaklaşır yeryüzünden
Hiç bir şey umurumda değil senin yüzünden…”
Slipini özgürce sallayan bu bayan Sertab mı yoksa?
Klibe bakıyorsunuz, gördüğünüz bayanın gerçekten hiç bir şey umurunda değil.
Slipini müziğin sonuna kadar gözümüze soka soka sallıyor.
Peki ancak çıkardığı bu bayan kim?
Şarkıyı söyleyen Sertab Erener mi?
Yoksa bahis modeli mi…
Öyle olsa bile, şarkıyı söyleyen Sertab olduğuna nazaran onu anlatıyor…
Sertab Erener
“60 yaşında bayana yakışıyor mu” diyenlerden biri misiniz?
Bazılarının “60 yaşında bayana yakışıyor mu” diye konuşmaya başladığını buradan işitiyorum.
Hoş 20 yaşında olsa da kimileri tıpkı şeyi söyleyebilir.
Bana nazaran, kendine güvenen bir bayan için çok hoş ve çok yavuz bir “60 yaş karşılaması…”
Yetmiş yedi yaşında bir erkek olarak benim çok hoşuma gitti, 60 yaşında bir bayan olsam daha da hoşuma giderdi.
Peki Sertab bu acayip sözleri kime söylüyor?
Tabii Sertab müzikte bunları “birine” söylüyor.
Bir erkeğe olmalı…
Hem de erkeğin gururunu okşayacak bir davetkarlıkla…
“Sen iste
Söz, aramam bir başkasını
Sen iste
Al konutumun anahtarını
Seninle bırakırım çapkınlığımı…”
Tabii ki o yaşta bulduğu erkeğe verir anahtarı
Hadi biraz anti WOK yapayım…
O kem ve makus erkek dimağımla diyeyim ki;
“Bu yaşta istediği erkeği bulmuşsa diğer ne diyebilir ki…”
Yook arkadaş, bak erkek olarak söyleyeyim…
Hiç oturmadı bu WOK kıyafet bana…
Hiç de o denli değil diyeceğim.
Kadınlar artık 60’lı yaşlarında da kadın…
Hem de kendilerine düzgün baktılar mı daha da kadın…
“Sen iste öderim aşk hesaplarını”
Sertab devam ediyor:
“Sen iste
Öderim aşk hesaplarını
Seninle
Isıtırız, gel yatağımı
Sor bi adımı, sonrası la la la laaa”
Sertab Erener
Dün aradım fakat o soruyu soramadım
Tabii ne de olsa erkeğim, aklım klipte slipini sallayan kadında…
Şarkı ilerledikçe kuşkunuz de çoğalıyor.
Sertab mı…
Yoksa bahis modeli mi…
Dün aradım lakin sormaya yürek edemedim.
New York’a gidiyormuş.
Los Angeles, New York ve diğer kentlerde uzun bir turne…
Sadece, “Sertab şahanesin, sen bizim Madonna’mızsın” dedim.
Devam bu Madonna stili özgürleşmeye…
Sana yakışıyor…
Zaten söylemek istediğim de bu manaya geliyordu.
* * *
Roberto Alagna
Bir tenor 60 yaşına girdiğinde ne yapar?
Yaşayan İtalyan tenorlar en sevdiğim Roberto Alagna…
Onu yalnızca bir opera yorumcusu olarak değil, birebir vakitte Sicilya ruhunu en âlâ anlatan tanınan bir sanatçı olarak da çok seviyorum.
“Malena” isimli müziği playlist’lerimin vazgeçilmezleri ortasında.
Sicilya albümü de öyle…
Roberto Alagna 60 yaşını bir albümle kutluyor
Roberto Alagna da 60 yaşına girdi.
Geçen Cuma günü Spotify’a yeni albümü yüklendi.
Albümün ismi “60”
Kariyerinin en hoş yorumlarını koymuş.
İçinde tanınan lakin Türkiye’de çok bilinmeyen İtalyan yöresel müzikleri da var…
Wagner’in ‘Lahengrin’inden de kesimler var.
Tchaikovsky, Rimsky Korsakov, Verdi, Pergolesi ve Gounod’dan da…
Sognare üzere İtalyan tanınan ruhunu anlatan müzikler da var…
Erkeğin 60 yaş çılgınlığı siyah bir fötr şapka
Atmış yaşında bir erkek olarak onun kapağa koyduğu fotoğraf ise çok daha tutucu…
Biraz 40’lar, 50’ler Sicilyası biçimi siyah bir şapka ve kendine mahsus ancak biraz zorlama bir bakış…
Hep diyorum ya…
Kadınlar erkeklerden daha cesurdur…
Buyrun 60 yaşına giren bir bayan bir erkek sanatçı…
* * *
Ünlü caz müzisyeni niçin sufi olduğunu yıllarca sakladı
Biz İzmirliler pop ve caz müziğine düşkün bir kuşağın çocuklarıyız.
1960’lı yıllarda düğün orkestralarının İtalyan müziği çaldığı gecelerde büyüdük.
Ve o jenerasyondan çok müzik imalcisi, müellifi, radyocusu çıktı…
İzmir Radyosu’nun kusursuz grubu Ali Kocatepe, Bülent Özveren, Şebla Kantarcı, Reşat Nevruzlu, Bülent Gül…
Onlara Ankaralı İzzet Öz ve İstanbul, Fatih doğumlu Yavuz Bayrar’ı da ekleyebilirsiniz…
İzmir’den yetişmiş bilinmeyen müzik muharrirlerinden biri de Ümit Tunçağ’dır…
O da İzmir Radyosu’nun efsane kadrosundandır.
Ümit Tunçağ’ın Caz ve Rock Ünlüleri İle Söyleşiler kitabı
Söyleşi yaptığı şu caz ve rock müzisyenlerine bakar mısınız
Geçen hafta onun yeni çıkan kitabı “Caz ve Rock Ünlüleri İle Söyleşiler” kitabını okudum.
Yıllar boyunca İstanbul Caz Şenliği’ne, Akbank Caz Günleri’ne gelen dünyanın en ünlü sanatkarları ile konuşmuş.
Bildiğimiz söyleşi üslubundan farklı, kendi yorumlarını ve müşahedelerini de aktaran, kısa lakin kusursuz yazılar çıkmış.
Kimlerle görüşmüş, görüşebilmiş hayretler içinde kaldım.
Ray Charles, Keith Jarett, Dizzy Glispie, Dave Brubeck, Herbie Hanckok, Chick Korea, Stan Getz, Stanford Marsalis, Al Di Meola, Sergio Mendes, Tom Jones, Paco de Lucia, Ian Anderson, Stanley Clarke, Marcus Miller, Steve Winwood, Bob James…
Hepsi birer efsane…
Bir kısmı artık hayatta değil.
Keıth Jarrett
Keıth Jarrett, Steinway’de mi Yamaha’da mı çalmak istedi
Onlar ortasında Keith Jarret’le yaptığı mülakatı okurken enteresan detaylara rastladım.
Mesela İstanbul’da konser öncesi kendisine iki başka piyano getirilmiş.
Biri Steinway, öteki Yamaha…
İkisini de denemiş ve sonunda Yamaha’da çalmayı tercih etmiş.
Üstelik, “Hangisini beğendin” diye Ümit’e de sormuş.
Acaba klasikçiler daha çok Steinway, cazcılar Yamaha mı tercih eder?
Ama mesela Fazıl Say’ın Yamaha çaldığını biliyorum.
Sufi olduğumu neden sakladım
O söyleşide Keith Jarret’in sufi olduğunu öğrenmiş.
“Bunu bugüne kadar niçin hiç söylemediniz?” diye sorunca şu yanıtı almış:
“Bu benim özel ömrüm, özel fikrim. Bunu geniş kitlelerle paylaşmak gerekmez…”
Bugünün dindarlığını her saniye dış vurmaya meraklı müminleri düşününce, demek ki dünyada bu türlü beşerler da varmış dedim.
Caz müziği meraklılarının çok seveceğine emin olduğum, çok kolay okunan, kısa mülakatlar.
Ben çok sevdim…
Bu ortada birinci İzmir yıllarımda Beatles’la tıpkı devirlerde keşfettiğim Spencer Davis Group’un üyesi Steve Winwood mülakatında ismi geçtiği için yeniden aklıma düşen Traffic olarak çaldığı “John Barleycorn Must Die” albümünü tekrar dinledim.
Müthiş bir albümmüş, düzgün ki hatırlattı Ümit bana…
* * *
52 yıl evvelki şarap kehaneti sürpriz bir ülkede gerçekleşti
Dün ünlü şarap uzmanı Jancis Robinson’un sitesinde okudum.
Geçen hafta o denli bir ülkede şarap tanıtımına katılmış ki, aklımın ucundan geçmezdi.
Ama evvel sizi bundan 52 yıl önceye, 1976’ya döndüreyim.
Bağcılık tarihinin en kıymetli kör tadımı
O yıl Fransa’nın önde gelen şarap kritikleri bir “kör tadım” yaptılar.
Bunu Paris’te şarap butiği açmış Steven Spurrier isimli bir İngiliz düzenlemişti.
Jüride iki kişi hariç öteki üyelerin hepsi Fransızdı.
Tadıma hangi şarapların katıldığı heyet üyelerine söylenmedi.
Ancak Bordeaux’nun Haut Brion ve Lafitte üzere en üst sınıf şarapları ortasına ABD’den birtakım şaraplar da konmuştu.
Kör tadım sonunda Fransız şarap uzmanları şok geçiriyor
Burnundan kıl aldırmayan Fransız şarap uzmanlarının verdiği oylar sonunda ortaya tam bir şok sonuç çıktı.
Hem beyazda hem kırmızıda Amerikan şarapları birinci olmuştu.
Fransız heyet üyelerinin kimileri oylarını geri çekti.
Ama bu kör tadım dünya tarihine geçti.
Troya mitolojisinden esinlenerek bu tadıma “Paris kararı” denildi
Hem de eski Yunan mitolojisinden esinlenerek, “judgement of Paris” tabiri ile hatırlandı.
Tadımda birinci gelen o Amerikan şaraplarının boş şişesi bugün Washington’daki Smitsonnian Müzesi’nde bulunuyor.
O kör tadımın bir de sineması yapıldı.
Adı “Bottle Schock’tu…
Şişe şoku yani…
O sinemanın sonunda bu kör tadımı düzenleyen Spurrier arkadaşına şunu söylüyordu:
“Bugün dünya şarap tarihinde bir şey değişti. Bundan bu türlü dünyanın her yerinde çok yeterli şaraplar yapılacağına şahit olacağız…”
Bhutan Wine Company
Gayrı safi memnunluk hasılası ülkesinde birinci şarap üretildi
Dün ünlü şarap uzmanı Jancis Robinson’un blogunda okudum.
Butan’da şarap yapılmaya başlanmış.
Yüzde 90’ı Budist olan ülkede birinci rekolte şaraplar şişelenmiş.
Geçen yaz Berlin’de dostum Kai Diekmann bana mükemmel bir Çin şarabı içirmişti.
1976’daki tarihi kör tadımın üzerinden 52 yıl geçti.
Onu anlatan sinemanın sonundaki kehanet 52 yıl sonra gerçekleşiyor….
O kehanetin gerçekleştiği birinci ülkelerden biri Türkiye
Tabii bu kehaneti gerçekleştiren birinci ülkelerden birinin Türkiye olduğunu da söylemeliyim.
Dünyanın en eski üzüm bağlarının bulunduğu topraklarda şarapçılık son 20 yıldır tarihinin en büyük zorluklarına karşın bugün mucizeler yaratıyor.
Bir gün bu rejim sona ererse, Türk bağcılığı asıl ihtilalini o vakit yapacak.
|
İlber Ortaylı: En kıyak rakı tek parti döneminde değil artık imal ediliyor, palavra mı?
|
